شنا کن یا غرق شو / سرت را پایین بگیر و گوش کن

دنیله روگانی و آلسیو رومانیولی در تیم ملی زیر 21 سال ایتالیا هم تیمی هستند، اما در سطح باشگاهی مسیری متفاوت از همدیگر طی می کنند. وقتی روز شنبه آث میلان به مصاف یوونتوس رفت، هر دوی آنها در ترکیب اصلی بودند، دو نفری که می توانند زوج آینده ی خط دفاع آتزوری باشند، تا جام جهانی 2022 از راه برسد، استعدادهای استثنایی چون دنیله روگانی و آلسیو رومانیولی که در سطح زیر 21 ساله ها با هم هم تیمی بوده اند، بار دیگر در رده ی بزرگسال هم می توانند کنار هم قرار بگیرند. با این همه در سن سیرو این بازیکن سن بالاتر ― روگانی ― بود که ثابت کرد وقتی به شکل فردی این دو نفر را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم، به نظر می آید او امید بزرگتری برای دفاع لاجوردی ها در آینده باشد.

 ^{وقتی دنیله توپ را در این صحنه از بالوتلی گرفت ، تمام حاضران در سن سیرو تشویقش کردند!}

او هیچ ریسک غیر ضروری در حرکاتش انجام نداد و یک نمایش دفاعی کامل از خود ارئه کرد و به همین ترتیب هفته به هفته به پیشرفت و بهبودش تحت نظر بازیکنان مستحکمی چون لئوناردو بونوچی و آندره آ بارزالی ادامه می دهد. بعد از یک شروع دشوار در ابتدای حضورش در تورین، که به ندرت زمانی برای بازی به دست می آورد، او از مصدومیت های پیش آمده کمال استفاده را برد تا ثابت کند که مدافعی است که می تواند با فشار موجود برای تیم قهرمان ایتالیا کنار بیاید.

او در ماه های اخیر به عنوان استاپر در سیستم دفاع 3 نفره ای بوده است که هرگز در جریان بازی از  ژانویه و زمانی که آنتونیو کاسانو در لباس سمپدوریا به آنها گل زده است، گلی دریافت نکرده اند و توانسته کیفیتی که فصل قبل در لباس امپولی نشان داده تکرار کند. او تا به حال 50 بازی در سری آ‌ به میدان رفته و توانسته رکوردی جدید را بعد از 20 سال تکرار کند، چرا که او هنوز هیچ کارت زرد یا قرمزی در طول این بازی ها دریافت نکرده است.

عجیب نیست که ناپولی و سمپدوریا به او علاقه داشته اند و به همین دلیل باشگاه تصمیم گرفت تا قرارداد طولانی تری با او امضا کند و اگرچه لزوما در هر هفته به شکل ثابت به میدان نمی رود، اما از بهترین ها در یوونتوس می آموزد و این احتمالا باعث شکوفایی او خواهد شد. در نقطه ی مقابل رومانیولی در خط دفاع جایگاهی ثابت به دست آورده است و شاید قربانی هم برچسب قیمت بالایی که برایش پرداخته شده است و همچنین کمبود گزینه در خط دفاع روسونری شده است، و مجبور شده که یا شنا کند یا غرق شود.

^{السیو رومانیولی برای بسیار ، به همراه دوناروما تنها امید موجود در بازی های تیم بحران زده میلان است} 

رومانیولی در حد خودش در کل عملکرد تحسین برانگیزی به عنوان بخشی از ― احتمالا ― بدترین تیم میلان دهه ی اخیر داشته است، اما نبودن یک رهبر و روحیه ی جنگندگی در تیم او را اخیرا باعث افت او شده است. روز شنبه یک بار دیگر، او در مواجهه با بیانکونری ― که بهترین گلزنشان پائولو دیبالا را در اختیار نداشتند ― نامطمئن و بی ثبات به نظر می رسید و این قضیه در گل تساوی ماریو مانژوکیچ به وضوح مشخص بود. در آن شب، ایتالیا شاهد دوئل دو تا از آینده دار ترین دفاع هایش بود و اوضاع به نفع مرد سیاه و سفید پوش پیش رفت.

^{گاتزتا دلااسپرت}

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: